Van Renesse tot het verre Cadzand
daar ligt het fraaie witte strand
van de lieflijke provincie Zeeland.
Een lachend zonnetje en lekker bruinen
of joggen door de schitterende duinen.
Veel fietsen over slingerende dijken
en naar pittoreske dorpjes kijken.
Dat is pas vakantiepret, naar hartelust
intens genieten van de serene rust
aan die brede wonderschone Zeeuwse kust.
Een rust die feitelijk niet altijd strookt
met soms een zee die angstaanjagend spookt
als het zo koude water schuimend kookt.
De Zeeuwen zijn hun dijken gaan versterken
met zeer ingenieuze Deltawerken.
De polders werden soms geheel bedolven
en weggevaagd door huizenhoge golven.
Maar als het water na de vloed is uitgeblust
heel zachtjes deinend tijdens eb wat uitrust
word je door de branding haast in slaap gesust.
Zeer dankbaar zit ik op 't verlaten strand
gedachteloos, op nul staat mijn verstand
de tijd ze vliedt als water door mijn hand.
En op mijn pad van zoete mijmeringen
verdwaal ik al gauw in herinneringen.
'n Verlaten vogel spoed zich haastig henen
naar waar het daglicht bijna is verdwenen.
Als daar dan de schemering de nacht begroet
kleurt de hemel donker met een roze gloed
vlammend rood daar waar de zon de zee ontmoet.
Toon Schrijver.